مقایسه نتایج آزمون PCR با روش‌های متعارف آزمایشگاهی در تشخیص عفونت قارچی قرنیه

هدف: هدف از انجام این مطالعه مقایسه روش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) با روش‌های معمول میکروب‌شناسی آزمایشگاهی عفونت قارچی قرنیه می‌باشد. روش‌ها: این مطالعه مقطعی در بیمارستان آموزشی درمانی خلیلی شیراز از سال 1385 تا 1387 انجام گردید. 38 نفر از بیماران مشکوک به عفونت قارچی قرنیه وارد مطالعه شدند و تحت معاینات کامل چشم قرار گرفتند. سپس بررسی‌های آزمایشگاهی شامل تهیه اسمیر، مشاهده مستقیم به وسیله رنگ‌آمیزی گرم، گیمسا و KOH و کشت تراشه‌های قرنیه و PCR بر روی نمونه‌های قرنیه انجام شد. یافته‌ها: از 38 بیماری که طبق معاینات بالینی مشکوک به عفونت قارچی قرنیه بودند، براساس یافته‌های مثبت کشت، رنگ‌آمیزی‌های مختلف، تکنیک PCR و پاسخ به درمان‌های ضدقارچ، عفونت قارچی قرنیه در 25 بیمار (5/68 درصد) تایید شد. رنگ‌آمیزی نمونه‌ها و مشاهده با میکروسکوپ نوری در 10 بیمار (40 درصد) مثبت و در 15 بیمار (60 درصد) منفی بود. نتایج کشت قارچ در 6 مورد (24 درصد) مثبت و در 19 مورد (76 درصد) منفی بود . نتایج PCR برای قارچ در 17 مورد (68 درصد) مثبت و در 8 مورد (32 درصد) منفی بود. در 4 بیمار (16 درصد) تمام نتایج آزمایشگاهی شامل اسمیر، کشت، هیستوپاتولوژی و PCR منفی بود ولی بیمار به درمان‌های ضدقارچی پاسخ بالینی مناسبی داد. نتیجه‌گیری: روش PCR در مقایسه با روش‌های معمول آزمایشگاهی در تشخیص عفونت قارچی قرنیه حساسیت بیش‌تری دارد و یک روش ارزشمند و سریع در تشخیص این نوع عفونت می‌باشد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1388؛ دوره 15، شماره 1: 67-63